سطرهای دفتر کاهی ام
وجود بی وجودم از وجود تو موجود می یابد یا واجب الوجود
سطرهای دفتر کاهی ام
وجود بی وجودم از وجود تو موجود می یابد یا واجب الوجود
صبر کن سهراب
صبر کن سهراب!
تو راست میگویی آسمان مال من است،
پنجره...
فکر...
هوا...
عشق...
زمین... مالِ من است!
اما سهراب تو بگو... قضاوت کن...
بر دل سنگِ زمین جایِ من است؟!...
من نمی دانم که چرا این مردم، دانه های دلشان پیدا نیست؟!
صبر کن سهراب!
قایقت جا دارد؟؟؟
من هم از همهمۀ داغ زمین بیزارم!!!
پی نویس جوجه اردک عزیز: کسی میآید و لیز میخورد کنج دلمـ... و من نمیدانم چرا همۀ دلهره ها معلق میشوند میان نت سُل سرم... دیده جیحون کنم!
لایکش کرذم بابا لنگ دراز .
مرسی مهدیِ عزیز