باور پرواز و غرق نشدن

جودی عزیزم!!!

یادت می آید که از غرق شدن و سقوط می ترسیدی؟؟؟

من تو را به کلاس شنا و چتربازی و پرواز فرستادم؟

اما باز می ترسیدی و من متعجب می ماندم که وقتی کسی شنا بلد باشد و پرواز را نیز... از چه باید بترسد؟؟؟

از سقوط... یا از غرق شدن؟؟؟

ولی بعد که ذهن مهربان و قشنگ تو را آنالیز کردم فهمیدم که تو نه از غرق شدن می ترسی نه از سقوط

چرا که هم شنایت فوق العاده بود و چنباری در مسابقات شنا مقام اول را گرفته بودی

و هم چتربازی ات با آن حرکات آکروباتت توی آسمان که دل از من می بردی...

و من فهمیدم در دل تو چه میگذرد...

به خودت هم گفتم... اینجا هم میگویمش دوباره!!!

آنچه انسان را غرق میکند در آب افتادن نیست... بلکه در زیر آب ماندن است... گاهی درست در لحظۀ سقوط فرصت پرواز هم هست... انتخاب با توست... پریدن باور پرنده ایست که به پرواز می اندیشد و گرنه دلیل پرواز پر نیست...